Een woord uit de oude doos, toen men nog aannam dat het hele mensenleven door vier sappen-bloed, gal, zwarte gal en slijm-beheerst werd. Er moest tussen die levensvochten een bepaalde harmonie bestaan.
Ging dat evenwicht aan diggelen, dan was het ook met de gezondheid gedaan. Zo’n verstoring van de juiste menging heette dyscrasie. De moderne natuurgeneeskunde hangt die vier-sappen-leer niet meer aan. Maar dat onze sappen niet goed gemixt zijn, is en blijft toch wel een uitgangspunt. Kijkt u maar eens onder de trefwoorden homeostase en homotoxine.
