Mythologische Encyclopedie

Dr. A. van Anken (1961)

Gepubliceerd op 08-04-2020

PALATINUS

betekenis & definitie

De Palatijnse heuvel, de eerstbewoonde der zeven heuvelen van Rome. De heuvel heeft in de oudheid drie toppen gehad: Palatium, Germalus en Velia.

In de loop der tijden is door bebouwing etc. het terrein genivelleerd, zodat momenteel het oppervlak groter is dan oorspronkelijk. De heuvel is ruim 51 m hoog en is de meest karakteristieke van Rome, door zijn geïsoleerde ligging in het centrum der stad vlak bij de Tiber. Hier lag de oudste nederzetting van Rome het zgn. Roma Quadrata. De heuvel is rijk aan historie en een archeologisch opgravingsterrein bij uitnemendheid. Er zijn sporen van bewoning uit de 8ste-6dc eeuw v.C., en resten van tempels uit verschillende perioden. Sinds Augustus, die zijn woning op de Palatijn had (de zgn. casa di Livia) bouwden de keizers hun paleizen op de heuvel, die voor een groot deel door deze monumenten in beslag werd genomen. Daar lagen het paleis van Tiberius, van Caligula, van Nero, van de Flaviërs dat later is uitgebreid door Septimius Severus. Het woord ‘paleis’ is ontleend aan de heuveltop Palatium.

< >