(eigenlijk Levy geheeten), * 12. 12. 1822 te Ludwigsburg, ✝ 8. 12. 1884 te Stuttgart, bekend pianoleeraar, een der oprichters van het cons. te Stuttgart (1856). Werd 1873 Dr. phil. h. c. der Tübinger universiteit en verwierf in hetzelfde jaar den professorstitel.
Zijn voornaamste werk is zijn, ook in het Nederlandsch verschenen, Grosse Klavierschule, met dr. L. Stark in het licht gegeven (1859), door M. Pauer opnieuw uitgegeven, thans minder in gebruik dan vroeger. Schreef ook een leerboek voor zang en bezorgde de uitgave van klassieke muziek. Jacob Levy, * 1815, ✝ 19. 10. 1883 te Stuttgart, prof. in het pianospel aan het conservatorium, was zijn broeder.