1) (rotula, fr.: rode, d.: Radel, Rädchen), middeleeuwsche canonische compositie voor zangstemmen, Beroemd zijn de vóór 1240 in Engeland ontstane 6-st. dubbelcanons (als rota benoemd) over den tekst: Sumer is icomen in. De Rondellus van Odington moet meer als stemverwisseling dan als canon opgevat worden. Zie Canon, Rondeau.
Caccia.2) (Instrument), zie Rotta.