(kwint; lat.: quinta; grieksch: diapente).
1) de 5de trap in de diatonische opvolging; een van de hoofdintervallen van dur- en mollaccoord. De stamtonen vindt men terug in den „ Quintensleutel" :
f-c-g-d-a-e-b; met de verhoogingen
fis-cis gis-dis-ais-eis-bis en de verlagingen:
fes-ces-ges-des-as-es-bes kan men verder het toonstelsel completeeren, ten slotte ook nog met dubbelkruisen en -mollen;
2) een soort van orgelregister;
3) een soort van oudere viool;
4) de e-snaar van de viool: de „quint", waarschijnlijk nog overgegaan van de hoogste (5de) snaar der luit.