Muziek lexicon

Mr. G. Keller en Philip Kruseman (1932)

Gepubliceerd op 15-06-2021

Piccolo-

betekenis & definitie

(of kleine) Fluit: een fluit van zóó kleine afmetingen, dat haar grondtoon een octaaf hooger ligt dan die der gewone fluit. De P. dient dus om hooge — voor de gr. fl. onbereikbare — tonen voort te brengen.

Die zeer hooge tonen zijn, wanneer de P. niet omzichtig aangeblazen wordt, zeer schel; bij het instrumenteeren heeft men hierbij rekening te houden. Om de vele hulplijnen te vermijden, wordt de partij v. d. P. een octaaf lager geschreven dan zij klinken moet. De P. die in het symphonie-orkest wordt gebruikt staat in C; die voor de harmoniemuziek is een „transponeerend" instrument; voor haar wordt in Des geschreven, alles klinkt dus een halven toon hooger dan de partij aangeeft. Dit, omdat in de harm. muz. steeds toonsoorten met veel molteekens worden aangewend.

< >