* 12. 7. 1847 te Triest, ✝ 28. 1. 1922 te Rome, liet zich zeer jong nog in de Jezuïetenorde opnemen, promoveerde te Innsbruck, was in verschillende steden leider van het kerkgezang, was een overtuigd medestander van D. Guerrino Amelli bij diens hervorming van den kerkzang, ondervond wel veel tegenstand, doch smaakte het genoegen in 1909 op het R.-K. congres voor kerkmuziek te Pisa de door hem voorgestane beginselen te zien zegepralen.
Hij werd benoemd tot algemeen voorzitter van de Cecilia-vereeniging, organiseerde in 1911 de „Scuola superiore di musica sacra" te Rome, welke in 1914 erkend werd als Pauselijke school.