Muziek lexicon

Mr. G. Keller en Philip Kruseman (1932)

Gepubliceerd op 15-06-2021

Ophicleïde

betekenis & definitie

(Afb. zie plaat 86), een laag blaasinstr. van de familie der klephoorns. Het was gebrekkig, vaak onzuiver van stemming, ruw en leelijk van toon.

Men kende Alt- en Bas-O.j alleen de laatste was algemeen in gebruik, tot de Tuba uitgevonden werd, en de O. ten eenenmale verdrong.

< >