(Leitton), = toon, die naar een anderen toon heenleidt, zöö, dat de verwachting er naar wordt opgewekt; meestal een diatonisch halven toon onder de tonica gelegen (subsemitonium modi, fr.: note sensible, eng.: leading note), de terts van den dominant. In Moll is belangrijk de L. van bovenaf (suprasemitonium), voorkomend bij phrygische sluitingen, de terts van den onderdominant.
Bij H. Riemann wordt iedere halve toonschrede (kleine seconde) een leitoonschrede genoemd.