* 26. 10. 1694 te Stockholm, ✝ 19. 10. 1758 op zijn bezitting Haraldsmäla bij Kalmar, de „vader der Zweedsche muziek", zooals hij dikwijls wordt geheeten. Speelde reeds op zevenjarigen leeftijd in het hoforkest mede, werd 1710 lid der hofkapel, studeerde met een beurs van prinses Ulrika Eleonora een aantal jaren te Londen bij Ariosti en Pepusch en was langen tijd violist in dienst van den hertog van Newcastle.
In 1720 te Stockholm teruggekeerd, werd hij 1729 hof kapelmeester, dochverbleef om gezondheidsredenen vele jaren in den vreemde. In 1740 werd hij lid der Zweedsche academie van wetenschappen, trok zich 1745 op zijn landgoed terug en is daar aan tongkanker gestorven. In druk zijn van hem verschenen: XII Sonate a flaato traverso met bassus cont, (1727) en Assaggio a violino solo (1740), doch Patrik Vretblad, die in 1914 een uitgebreide biografie gaf van den meester onder den titel Svenska Musikens Fader vermeldt een groot aantal composities, waaronder 21 symphonieën, 6 ouvertures, 5 suites, vioolconcerten, trio-sonates, vioolsonates, tal van pianocomposities, 13 cantates, een mis, 80 psalmen, liederen, enz. Roman heeft tal van teksten van werken van Händel, Pergolesi, Lotti enz. in het Zweedsch vertaald. Ook deed hij dit met Gasparini's Armonico prattico al cimbalo, Pepusch’ Treatise on harmony, G. Keilers Complete method. Zelf schreef hij een verhandeling over de geschiktheid van het Zweedsch voor het kerkgezang. Men zie verder bovengenoemde studie van Vretblad, die ook verschillende van R.’s werken (o.a. liederen, vioolsonates, enz.) voor concertgebruik opnieuw publiceerde.