(Grieksch.) De tegenstelling van polyphoon (z.a.). H. noemt men een toonzetting, waarbij een enkele stem als melodiestem te voorschijn treedt en de andere stemmen slechts begeleidend zijn.
Oorspronkelijk is h. eigenlijk identiek met unisono (in eenklank of in octaven), zoodat men voor bovengenoemden stijl beter de uitdrukking „monodisch" kan gebruiken. Een zetting noot tegen noot met de melo' die in de bovenstem is dan „harmonisch