(Portret: plaat 60), * 5. 4. 1856 te Zeist, ✝ 7. 4. 1914 te Dresden, violist, studeerde tien jaren bij Dahmen te Utrecht, die hem na den dood zijns vaders geheel tot zich nam. In 1871 zette hij, als pensionnaire van koning Willem III, bij Joachim te Berlijn, later o.a. ook bij Vieuxtemps te Brussel zijn studiën voort en behaalde 1876 te Berlijn het einddiploma.
Werd 1877 concertmeester te Sondershausen, 1881 te Hannover, 1882 aan het Gewandhaus te Leipzig, 1889 bij de Kon. Hofkapel te Dresden als opvolger van Lauterbach. Was daar vele jaren primarius van een strijkkwartet en tot 1912 eerste vioolleeraar aan het cons. Heeft veel gereisd en is ook herhaaldelijk in zijn vaderland opgetreden. Componeerde een strijkkwartet, kleinere werken voor viool en piano en bezorgde de uitgave van werken van klassieke meesters (Bach, Mozart, Spohr) en een nieuwe uitgave van Davids Hohe Schule.