* omstr. 1645 te Schlettstadt, ✝ 23. 2. 1704 te Passau, componist, vader van Gottlieb M., was aanvankelijk organist te Molsheim, daarna te Parijs, leerling van Lully, vervolgens aan het hof van Leopold I te Weenen, 1678 hoforganist te Salzburg, 1681—1682 leerling van Pasquini en Corelli te Rome, 1687 hoforganist te Passau, 1690 hofkapelmeester aldaar. Wordt een der belangrijkste componisten van instrumentale muziek uit de tweede helf der 17de eeuw genoemd doordat hij den Italiaanschen en Franschen stijl met elkander wist te verbinden.
Zijn werken zijn: Armonico tributo (Salzburg 1682, Sonates voor diverse instrumenten), Snauioris harmoniae instrumentalis hyporchematicae florilegium (1695, 1698, 2 dln., inhoudende respect. 7 en 8, 5 st. orkestsuites v. strijkinstr. m. basso cont.). Dit werk geeft belangrijke aanwijzingen v. h. spel der strijkinstr. en in het bijzonder over het uitvoeren der versieringen), Apparatus musico-organisticus (1690), inhoudende 12 toccata's, een chaconne en een passacaglia (nieuwe uitgave door Sam. de Lange met aanwijzingen v. h. pedaalgebruik en het registreeren, 1888) en eindelijk 12 Concerti grossi (1701) (nieuwe uitg. i. d. „Denkm. d. Tonk. in Osterr." XI, 2). Zie verder Stollbrock, Die Komponisten Georg und Gottl. M. (1888).