Kunstrichting, door den Italiaanschen literator Marinetti omstreeks 1910 met dezen naam bestempeld, waarbij ook de muziek betrokken was; terwille van deze nieuwe „Kunst der toekomst" werd alles, wat uit het verleden stamde, prijsgegeven en werden de tot dusver bestaande kunstwetten onverbiddelijk en meedoogenloos verloochend. Later sluit zich het expressionisme bij dit streven aan.
Het bedenkelijke hiervan is, dat niet alleen de kunstwetten worden opgeheven (wat tot een groote hoogte begrijpelijk is), maar tevens geloochend wordt de geestelijke en cultureele waarde, die de Kunst uit het verleden had en in vele opzichten nog heeft.