(veelal Roselli geheeten), * 1750 te Leitmeritz, ✝ 30. 6. 1792 te Ludwigslust, was oorspronkelijk voor geestelijke opgevoed, aanvaardde echter niet de priesterwijding en werd na veel omzwervingen contrabassist, later kapelmeester bij de kapel van graaf van Oettingen te Wallerstein. In 1789 aanvaardde hij de benoeming tot hofkapelmeester te Ludwigslust.
Bracht herhaaldelijk een bezoek aan Parijs, waar zijn symphonieën enz. buitengewoon gewaardeerd werden. Als componist van instrumentale muziek staat hij trouwens ver boven de middelmatigheden van zijn tijd en Abert verklaart in zijn lexicon, dat Rösslers symphonieën zelfs de vergelijking kunnen doorstaan met de symphonieën van Haydn uit diens middelste periode. Ook Mozart heeft invloed gehad op zijn schrijfwijze, maar niettemin valt hem geen oorspronkelijkheid te ontzeggen. Hij schrijft echte symphonieën, waarvan het dikwerf zwaarmoedige karakter (moltoonaarden) den hoorder opvalt. Behalve 34 symphonieën componeerde R. eenige opera's (Das Winterfest der Hirten, 1789), Requiem, 2 oratoria (Der sterbende Jesus en Jesus in Gethsemane), strijkkwartetten, concerten voor verschillende instrumenten, sonates voor viool met piano, enz.