(Baron). (Portret plaat 77), * 31. 7. 1828 te Huysse bij Oudenaarde, ✝ 24. 12 1908 te Brussel, musicoloog. Leerling van het cons. te Gent, dat hij in 1847, na vele onderscheidingen verworven te hebben, verliet, was 1849—1851 in Parijs, Spanje, Italië en Duitschland werkzaam en vestigde zich in 1852 te Parijs als operacomponist, dirigent van den Grand Opéra en musicoloog.
In 1871 zag hij zich als opvolger van Fétis tot directeur benoemd van het cons. te Brussel en hofkapelmeester en betoonde zich in zijn werkkring een ijverig propagandist voor Bach en de ouderen.Gevaert heeft zich een goed onderlegd componist getoond, maar zijn naam dankt hij aan zijn musicologische en theoretische geschriften. Wij noemen: Traité d'instrumentation (1863), Cours d’orchestration (1890), Traité d'harmonie (1905—1907), Histoire et théorie de la musique de Vantiquité (1875—1881), Les origines du chant liturgique (1890) en een in 1868 verschenen verzamelwerk: Les gloires de TItalie.