Dr. en Dr. h. c., * 10. 8.1874 te Posen, studeerde in de psychologie en philosophie, en werd 1906 professor, 1918 directeur van het Psychologische Instituut te Leipzig als opvolger van W. Wundt.
Schreef naast andere werken vele studiën in verband met de toonkunst: Beobachtungen an Zweiklangen (1900), Zur Theorie der Kombinationstöne (1901), Differenztöne und Konsonanz, Mitbewegungen beim Singen, Sprechen und Horen, enz.