nieuwe, in 1912 naar de intenties van Dr. Rudolf Steiner (1861—1925), den bekenden stichter en leider der anthroposophische beweging, ontstane bewegingskunst, waarvan het karakteristieke is, dat zij tracht door vastgestelde bewegingen de wetmatigheden, die leven in taal, spraak en muziek, tot een adaequate vertolking en uitdrukking te brengen.
Deze bewegingen, zijn, volgens de anthroposophen, niet intellectualistisch uitgedacht, maar op kunstzinnige wijze afgelezen van het spraak- en bewegingsorganisme van den mensch zelf. De vrees, dat deze voorafbepaalde bewegingen de gevoelsexpressie van de vertolkers zouden kunnen belemmeren, is evenzoo ongegrond, als dat de gefixeerde notenteekens een beletsel behoeven te zijn voor een kunstzinnige weergave van een sonate van Beethoven of een Nocturne van Chopin. In twee vormen heeft zich de E. geopenbaard: 1. de ls\s.nk-( „Laut")-E., die er naar streeft een adaequate vertolking te geven van de werken der dichtkunst; 2. de toon- („Ton”)-E, die hetzelfde beoogt met de werken der toonkunst en wel de absoluut instrumentale. Het gezang (vocale muziek) is daarom niet goed eurythmisch voor te stellen, omdat het zelf reeds een vertolking is van het woord, terwijl eurythmisch weergegeven instrumentale muziek zelf kan worden tot „gezongen" melodie. E. is een bewegingskunst, die den geheelen mensch opeischt; toch zijn de voornaamste organen, waarvan zij zich bedient, de ledematen, en wel beenen en voeten, meer tot weergave van het rhythmischmetrische, — armen en handen tot vertolking van het poëtisch-melodische element. In de klank-E. dienen de elementen der taal (vocalen en consonanten, woordsoorten en zinsvormen, versvoeten en strophenbouw, enz.), in de toon-E. de elementen der muziek (tonen en intervallen, melodie en rhythmus, harmonie en toongeslacht, muzikale bouw en vorm, enz.) tot grondslag der eurythmische bewegingen. Als kunst moet de E. gerekend worden tot de plastischbeweeglijke ruimtekunst. — In de paedagogie, die toegepast wordt in de scholen op anthroposophischen grondslag, is de E. ingevoerd als een belangrijk leervak, dat alle andere vakken doordringt en verlevendigt; terwijl de heil-eurythmie (z.g. met gemetamorphoseerde bewegingen in uitgebreiden zin) wordt toegepast aan de instituten en klinieken, waar de anthroposophische geneeskunde wordt uitgeoefend. (Zie Dr. Rudolf Steiner, Eurythmie als sichtbare Sprache, — Eurythmie als sichtbarer Gesang en verschillende kleinere geschriften van denzelfden schrijver, e.a.).