(Portret plaat 5), * 22. 6. 1763 te Givet, ✝ 18. 10. 1817 te Parijs, componist. Kreeg zijn eerste muziekonderwijs van een blinden organist, en fungeerde reeds op zijn tiende jaar als organist te Givet.
Zette zijn studiën voort onder leiding van W. Hauser, organist van het klooster Lavaldieu en bleef twee jaar in dat klooster werkzaam als organist. Ging toen naar Parijs, waar Edelmann hem onderrichtte in compositie en pianospel. In zijn onderhoud voorzag hij door zelf pianoles te geven en een paar sonates voor piano te componeeren, die 1781 het licht zagen. Had het geluk toen onder leiding van Gluck te komen en in 1790 voerde de Opera een werk van hem, Euphrosine ou le tyran corrigé met succes op. Toen was zijn carrière gemaakt en in betrekkelijk korten tijd zagen twintig opera's van hem het licht, waaronder Le jeune Henri (1797), Uthal (1806) en Joseph (1807). Bovendien componeerde hij nationale liederen, o.a. Chant national du 14 juillet, Chant du départ, Chant du retour, operettes, balletten, enz. Na Joseph, zijn beste werk, heeft Méhul nog wel enkele opera's gecomponeerd, doch deze hadden slechts matig succes. Een borstziekte, waarvoor hij vergeefs herstel had gezocht op de Hyerische eilanden, maakte een eind aan zijn werkzaam leven. Sinds 1794 was hij inspecteur van het Conservatoire, 1795 werd hij lid der Académie. Zijn biografie schreven A. Pougin (1889, tweede druk 1893) en R. Brancour (1912 in Les musiciens célèbres).