* 30. 7. 1840 te Hamburg, ✝ 5. 9. 1916 aldaar, pianist, leerling van Hauptmann, Rietz en Moscheies, was 1864—1907 muziekcriticus van 't „Hamburger Fremdenblatt”, werd 1885 pianoleeraar aan het cons., verwierf 1893 den titel van professor. Schreef hoofdzakelijk werken voor ‘t onderwijs; Beiträge zur Technik des Klavierspiels, Neuer Gradus ad Parnassum (100 études) en Aufgabenbuch für die Harmonielehre (1869 — 8e druk 1908).
Ook componeerde hij werken voor kamermuziek, cantates, een Ave Maria voor zes-stemmig vrouwenkoor, een Requiem Den Heimgegangenen op. 119, liederen, enz.