(Portret: plaat 20), * 29. 5. 1860 te Camprodon, ✝ 16. 6. 1909 te Cambo-les-Bains. Een der grootste figuren in de Spaansche muziekgeschiedenis.
Schreef tal van werken, in het bijzonder voor de piano. Zijn schrijfwijze voor dit instrument is slechts zelden geëvenaard. Men zou hem te dien opzichte een Spaanschen Chopin kunnen noemen! Bovendien weet hij door zijn kennis van de mogelijkheden van het klavier dit dikwijls tot orkest te verheffen, want ondanks de verrassende en typische schrijfwijze voor dit instrument doen vele van zijn composities orkestraal aan. A. was tevens een zeer groot pianist. Rubinstein en Liszt hebben zich indertijd sterk voor hem geïnteresseerd. Marmontel te Parijs, Brassin te Brussel, Jadassohn en Reinecke te Leipzig waren zijn leeraren. Eerst op lateren leeftijd kwam hij ertoe om niet langer concertreizen te maken, maar zich uitsluitend met componeeren bezig te houden. A. heeft zeer veel geschreven. De belangrijkste werken dateeren van 1890, toen hij te Parijs bij d'Indy en Dukas studeerde. De opera's Pepita Jiménez, Henry Clifford en Merlin, de orkestsuite Catalonia en de talrijke pianostukken onden den titel Iberia bewijzen ruimschoots zijn schitterende gaven als componist. Zijn muziek draagt een sterk Spaansch-nationaal karakter. Ondanks de populariteit der thema's blijft overal het vulgaire gebannen. De harmonie is bijzonder rijk aan suggestieve kleur, in architectonisch opzicht is het grootste evenwicht bereikt. Contrapuntisch en rhythmisch is deze muziek voortreffelijk geschreven, alle cerebraliteit is volslagen afwezig. De Spaansche volksziel komt hier wel bijzonder schoon en treffend tot uiting! Van zijn pianowerken zijn behalve zijn Iberia-Suite (in 4 bundels) als belangrijk te noemen Chants d’Espagne, Piezas characteristicas, Suite espanola, enz. Zie verder Henri Collet A, et Granados (1925).