(Portret plaat 9), * 17. 6. 1818 te Parijs, ✝ 18. 10. 1893 aldaar, componist, leerling van Halévy, Paër en Lesueur, behaalde in 1839 den Prix de Rome, verbleef toen drie jaar in Italië en werd na zijn terugkeer te Parijs kerkorganist. In 1851 kwam hij met zijn eerste opera, Sappho, voor den dag, in 1854 met La nonne sanglante, maar zijn groote succes op operagebied dagteekent eerst van 1859, toen zijn Faust voor het voetlicht werd gebracht.
Andere opera's volgden: La reine de Saba in 1862, Mireille in 1864, Roméo et Juliette in 1867, Cinq Mars in 1877, Polyeucte in 1878, Le tribut de Zamora in 1881, doch geen er van heeft het succes van Faust overtroffen.In 1870 week Gounod, wegens den Fransch-Duitschen oorlog, naar Engeland uit, werd te Londen leider van een koor, en componeerde er de cantate Gallia. In 1875 te Parijs teruggekeerd, schreef hij de oratoria The Rédemption (1882), speciaal voor Engeland, en Mors et Vita, doch den waren aard der oratoriumkunst toonde hij niet te vatten. Ook in zijn St. Caecilia-mis (1882), en een symphonie was hij niet gelukkig. Onder zijn liederen en kleinere stukken vindt men daarentegen vaak mooi en smaakvol werk (uitgezonderd zijn Méditation over het eerste preludium van Bach!). Van zijn vereering voor Mozart getuigt zijn werk over Mozarts Don Juan, in 1890 in 't licht gegeven (ook in het Duitsch en Engelsch vertaald). Een autobiografie van hem, loopende tot 1859, gaf Georgine Weldon uit. Biografieën van Gounod schreven o.a. Th. Dubois (1895), H. Imbert (1897) en C. Bellaigue (1910).