Systeem van verkorte notatie der accoorden, (zie basso continuo) dat ook thans nog, bij het onderwijs in de harmonieleer, wordt toegepast. Zie, ter verklaring de studiewerken op dit gebied, o.a. van Louis, Thuille en Riemann.
De oudere en ook de meeste nieuwere becijferingen beperken zich tot het aanteekenen der tonen, welke bij de gegeven, becijferde bas gebruikt moeten worden. Sommige nieuwere (o.a. Riemann, en zijne volgelingen), trachten bovendien nog de beteekenis en den samenhang der accoorden met cijfers en letters aan te geven. (Zie ook onder functie).