De heilige, * 333 te Trier, ✝ 4. 4. 397 te Milaan, wordt beschouwd als de vader van het kerkgezang bij den R.K. eeredienst. Dichtte hymnen (de vermaarde Ambrosiaansche lofzang Te Deum laudamus moet echter niet van hem zijn doch eerst uit de vijfde eeuw dagteekenen) en voerde het Ambrosiaansch gezang in, de eigenaardige rhythmisch-melodische zangwijze, waarop zoowel het gezang der Gr.
Kath. Kerk als de oud-Grieksche muziek invloed hebben gehad. Terwijl vóór hem alleen de geestelijke of een kerkkoor bij den dienst zong, voerde Ambrosius het gezang der gemeente in.