een ca 1890 in Italië ontstane richting, die naar realisme in de opera streeft: in plaats van goden, helden en bovenmenselijke figuren werd de werkelijkheidsgetrouwe uitbeelding van het leven van het ‘gewone volk' met al zijn hartstochten nagestreefd. Belangrijkste vertegenwoordigers van het verisme zijn Mascagni met Cavalleria rusticana (1890).
Leoncavallo met I pagliacci (1892). deels ook Puccini; in Duitsland Eugen d'Albert.
