in de 17de-18de eeuw instrumentale compositie bestaande uit vnl. dansen die in dezelfde toonsoort staan.
De suite ontstond ca 1600 door samenvoeging van twee danskoppels, eerst pavane-gaillarde-allemande-courante, later allemande-courante-sarabande-gigue, vaak ingeleid door een preludium of ouverture en met ingelaste andere dansen. Na 1750 raakte deze suite-vorm op de achtergrond. In de 19de en 20ste eeuw' wordt de suite gebruikt om opera-of balletmuziek in de concertzaal op te voeren (Grieg: Peer Cynt-suite). Thans wordt de naam opnieuw gebruikt voor een verzameling van (meestal) vier karakterstukken, van verscheidene aard, maar door de componist onder één noemer gebracht.
