(Utrecht 1935), Nederlands componist, studeerde bij Van Baaren, M.Seiber (Londen) en Boulez (Basel). Medeoprichter (1969) van dc Studio voor Elektro-Instrumentale Muziek (STEIM).
Schreef in radicale twaalftoontechniek (o.a. Mozaïeken voor orkest, 1959; Concerto da camera, 1960); daarna in vrijere stijl (Labyrint, 1963-1966). In de jaren zeventig ging hij op zoek naar herstel van de tonaliteit; Canto general (1974), de circusopera Houdini (1976), Symfonie nr.1 (1978), de stripopera Aap verslaat de witte knekelgeest (1979). Tweede symfonie (1983), Serenade voor strijkers (1984). In 1984 publiceerde hij een bundel opstellen De toonklok, waarin hij zijn nieuwe harmonieleer poneert: een systeem van slechts 12 verschillend samengestelde drieklanken; alle andere klanken zijn tot deze te herleiden.
