(Parijs 1899-aldaar 1963). Frans componist en pianist, studeerde bij o.a.
Koechlin. Trad toe tot de ’Groupe des Six en onderging de invloed van Satie. Chabrier en Debussy. Verwierf internationale bekendheid met zijn balletmuziek voor Diaghilevs Les biches (1923). In zijn liederen en pianomuziek toonde hij zich, door zijn lyrisme en subtiel gevoel voor harmonische schakeringen, de opvolger van Fauré, van wie hij evenwel verschilt door zijn krachtige zin voor humor. Groot begeleider (o.a. van de bariton P.Bemac). Zijn uitgebreid oeuvre omvat kamer-, koormuziek (Messe, 1937; Stabat Mater, 1950). orkestwerken (Concert champêtre, 1929: concert voor 2 piano’s en orkest. 1939; Sinfonietta, 1947; pianoconcert, 1949): opera’s (Les mamelles de Tirésias, 1947, naar Apollinaire; Les dialogues des carmélites, 1956, naar Bernanos; de éénpersoonsopera La voix humaine, 1959, naar Cocteau); balletten.
