Muziekencyclopedie

S. van Ameringen (1962)

Gepubliceerd op 21-04-2020

oratorium

betekenis & definitie

groot, geestelijk (minder vaak wereldlijk) zangwerk voor solisten, koor en orkest. Ontstaan in Italië na 1550 uit de door F.Neri gehouden bijeenkomsten met muziek (oratoria).

Onderscheidt zich van passio, kerkcantate, motetten enz. doordat het niet liturgisch is, van de opera doordat het niet bestemd is voor scenische vertoning, van de cantate doordat meer epiek en sterkere dramatiek kenmerkend zijn. De bestanddelen van een oratorium zijn deels lyrisch (aria’s, duetten), deels episch (recitatieven) en dramatisch (veelal de koorpartijen). De schepper van het zelfstandige, moderne oratorium is Händel, wiens werken een hoogtepunt in dit genre vormen (o.m. The Messiah).

< >