(Cremona 1567-Venetië 1643), Italiaans componist, leerling van Ingegneri; werd zanger en violist te Mantua, in 1601 kapelmeester aldaar, in 1614 in de San Marco te Venetië. Reeds zeer jong maakte hij naam met madrigalen en canzonetten, waarin hij ertoe neigde de polyfone trant allengs te vervangen door ‘de nieuwe stijl’, de monodische (zie monodie).
Zo werd Monteverdi een van de grootste vernieuwers van de Westeuropese muziek. Hij heeft het expressievermogen van de muziek als vertolkster van het zieleleven zeer vergroot en maakte het dorre recitatief der Florentijnen (ca 1600) melodieuzer en leniger. Zijn toepassing van chromatiek en zijn geniale harmonische inventie stempelen hem mede tot een musicus van groot formaat. Zijn geniale opera’s (Orfeo. 1607. II ritorno d’Ulisse, 1640, en L’incoronazione di Poppea. 1642) gelden als hoogtepunten van de Florentijnse resp. de Venetiaanse opera.
