(Venetië 1920-Darmstadt 1973), Italiaans componist en dirigent, studeerde bij o.m. Bustini, Guarnieri en Scherchen (directie) en Malipiero (compositie).
Hij was werkzaam aan de studio voor elektronische muziek te Milaan en leidde in Darmstadt het Internationales Kammerensemble. Genoot grote bekendheid als dirigent om zijn uiterst verfijnde vertolkingen van zowel oude als eigentijdse (o.m. experimentele) muziek. Geldt tevens als een van de meest prominente Italiaanse avant-garde-componisten. Zijn vroege werken zijn nog neoclassicistisch. Vervolgens gebruikte hij seriële technieken en kwam tenslotte tot een zeer persoonlijke post-seriële stijl. Zijn werk omvat instrumentale muziek (Concert voor 2 piano’s en kamerorkest, 1948; Improvisazione I en II, 1951-1952; Divertimento, 1959, met Berio; Vioolconcert, 1968; Aura, 1971, voor orkest; Derde hoboconcert, 1973); vocale werken (Quattro letteri. 1953; Satyricon, 1973. opera naar Petronius); elektronische muziek (Notturno, 1955; Dimensioni II, 1960).