een beweging in de muziek, zoals die ook in de plastische kunsten voorkomt. Bloeide in Europa van ca 1890 tot 1914 en valt deels samen met het oeuvre van Cl.Debussy, Ravel, De Falla, Rimski-Korssakov en Glazoenov.
Het impressionisme in de muziek is dus niet een zuiver Franse aangelegenheid. Het is veeleer zo dat een wederzijdse beïnvloeding van Franse, Spaanse, Russische en niet-westerse elementen het echte impressionisme genereerde. Deze stijl wil niet de realiteit weergeven, maar wel de subjectieve indrukken van de omgevende of innerlijke wereld. Het opwekken van stemmingen geschiedt door verfijning van de klankkleur, zwevende, uit de wetten van de functionele harmonieleer losgemaakte harmoniek (hele toonladder), soepel ritme en subtiele melodiek die vaak fragmentarisch is. Het verschil tussen grote en kleine-tertstoonsoort vervaagt door de toepassing van overmatige akkoorden. Het impressionisme is minder een uitbloeier van de laat-romantiek dan een serieuze aanzet tot de definitieve breuk met het verleden zoals die zich met het expressionisme zal doorzetten. De invloed van het impressionisme was groot in België, Nederland, Groot-Brittannië, het Iberische Schiereiland, het Amerikaanse vasteland, minder in Duitsland, Oostenrijk en Italië.
