(Eng.: jigg-, van Oudfrans giguer = dansen), oorspronkelijk Ierse dans, meestal in 3/8, 6/8, 9/8 of 12/8 maat. In de 17de en 18de eeuw laatste deel van een suite.
De gigue werd vaak gebruikt in de fugavorm, bijv. bij G.Froberger en in de G-groot fuga van Bach (BWV 577).
