(Amsterdam 1862-aldaar 1921). Nederlands componist, promoveerde 1888 in de oude letteren en werd leraar aan het gymnasium te Den Bosch.
Sedert 1894 wijdde hij zich in hoofdzaak aan het componeren. Als musicus autodidact, toonde hij een voorkeur voor sterk chromatische, vloeiende polyfonie en, in zijn orkestratie, een voorliefde voor hoge, ijle timbres. Hij stond eerst onder invloed van Wagner, later van Debussy; op zijn kerkmuziek heeft vooral de Palestrinastijl bevruchtend gewerkt. Toch wist hij deze invloeden tot een zeer persoonlijke stijl te verwerken. Zijn werk omvat kerkmuziek (Missa, 1891), toneelmuziek bij Marysas (1910), Gijsbrecht van Aemstel (1912), De vogels (1917), Elektra (1920), liederen met piano en orkest (Hymnen an die Nacht, 1899; De nacht, 1911).
