in composities van de 14de en begin 15de eeuw de derde stem. De omvang was ongeveer als die van een tenor, de tweede stem, maar de melodische lijn ervan minder beweeglijk, doordat de derde stem diende tot het verkrijgen van harmonische volledigheid.
Bij het ontstaan van de vierstemmige schrijfwijze werd de contratenor gesplitst in contratenor altus (hoog), altus of alto en de contratenor bassus (laag) of bassus.
