(Boekarest 1925), Frans componist van Roemeense afkomst, studeerde bij Enesco en Messiaen. Verwierf in 1952 de Prix Italia voor zijn radioballet Le joueur de flûte, waarin elementen uit de concrete muziek werden toegepast.
In Chants de Maldoror (1963; naar Lautréamont) gebruikt hij elementen uit de aleatoriek. Hij schreef o.a. ook voor orkest (preludes), opera’s (Le souper, 1969), voor klavecimbel (Prayer wheels, 1970). Van 1956-1966 was hij dirigent van de Ballets de Paris van R.Petit.
