(Montbrison, Loire, 1925), Frans componist en dirigent, studeerde bij Messiaen, Leibowitz en Honegger. In 1953 richtte hij in de Parijse Compagnie Renaud-Barrault een cyclus voor nieuwe muziek (Le Domaine musical) op.
Hij doceerde te Darmstadt, Basel en Tanglewood. Van 1971-1977 was hij dirigent van de New York Philharmonic. Hij dirigeerde ook in Baden-Baden en Bayreuth. In 1974 werd hij directeur van het Ircam (in het Centre Pompidou te Parijs), een instituut voor onderzoek naar coördinatie van technologie en muziek. Hij is tevens leraar aan het Collège de France. Boulez is een van de opmerkelijkste hedendaagse componisten.
Volgens hem kan men in de muziek geen voortgang maken met het materiaal van de vorige eeuwen en is de computer een essentieel element in de muziek van deze tijd. Deze theorie illustreerde hij o.m. in zijn compositie Répons (1981), een samenspraak tussen kamerorkest en solisten enerzijds en computers en synthesizers anderzijds. Beroemd is zijn Le marteau sans maître (1954), voor altstem, altfluit, xylorimba, vibrafoon, slagwerk, gitaar en viool. Zijn werk omvat o.a. ook Pianosonate II, (1949, seriële technieken). Pianosonate III (1957, aleatoriek), PU selon pli (1957-1962), Rituel (1973, voor orkest), Notations (1978), Dialogue.
