wantrouwen

betekenis & definitie

wantrouwen - regelmatig werkwoord
uitspraak: wan-trou-wen

1. niet geloven dat iemand goede bedoelingen heeft
♢ ik wantrouw het als hij zo aardig doet

Regelmatig werkwoord: wan-trou-wen
ik wantrouw
jij/u wantrouwt
hij/zij wantrouwt
wij/zij/jullie wantrouwen
ik/jij/u/hij/zij wantrouwde
wij/zij/jullie wantrouwden
hij heeft gewantrouwd
de/het/een gewantrouwde ....
wantrouwend, wantrouwende

Tegenstellingen
vertrouwen