berokkenen

betekenis & definitie

berokkenen - regelmatig werkwoord
uitspraak: be-rok-ke-nen

1. de oorzaak zijn van de dingen die volgen
♢ dat moeilijke kind heeft zijn ouders veel verdriet berokkend

Regelmatig werkwoord: be-rok-ke-nen
ik berokken
jij/u berokkent
hij/zij berokkent
wij/zij/jullie berokkenen
ik/jij/u/hij/zij berokkende
wij/zij/jullie berokkenden
hij heeft berokkend

Synoniemen
aanrichten, ontketenen, teweegbrengen, veroorzaken, verwekken, wekken

Tegenstellingen
ketenen