aanbranden

betekenis & definitie

aanbranden - regelmatig werkwoord
uitspraak: aan-bran-den

1. het gaat aan de bodem van de pan vastzitten en het wordt zwart
♢ het eten mag niet aanbranden!
1. gauw aangebrand zijn
[snel beledigd zijn]

Regelmatig werkwoord: aan-bran-den
het brandt aan (... het aanbrandt)
zij branden aan (... zij aanbranden)
het brandde aan (... het aanbrandde)
zij brandden aan (... zij aanbrandden)
het is aangebrand
de/het/een aangebrande ....