De Herv. kerk (Dorpsstraat 7), oorspronkelijk gewijd aan St. Petrus en Paulus, is een wit gesausde eenbeukige kerk met een recht gesloten koor en een ingebouwde westtoren van drie geledingen die een ingesnoerde naaldspits draagt.
Uit circa 1250 stammen de onderste twee geledingen van de toren en de onderste delen van de schipmuren, die zijn voorzien van kleine rondboogvensters. Van een 13de-eeuws smal koor met halfronde sluiting zijn in 1950 de fundamenten blootgelegd.
De bovenste torengeleding kwam rond 1500 tot stand, toen ook het schip werd verhoogd. In de toren hangt een door Christiaan en Jan Seest gegoten klok (1797).
Na de verwoesting van de kerk in 1573 volgde rond 1620 herbouw zonder koor. In 1975 is de kerk gerestaureerd.
Het in schoonmetselwerk uitgevoerde gotische koor is in 1986 gereconstrueerd. Tot de inventaris behoren een door Pieter Colijn vervaardigde preekstoel (1687), een 18de-eeuwse herenbank en een orgel van N.A.
Lohman (1841).
