De Herv. kerk (Willibrordusplein 1), oorspronkelijk gewijd aan St. Catharina, is een eenbeukige kerk met zuidportaal, aangebouwde consistorie en een toren van drie geledingen met hoeksteunberen en tentdak.
De toren stamt uit circa 1300. Het schip met spitsboogvensters en steunberen kwam in de 15de eeuw tot stand.
De zuilen met koolbladkapitelen in de noordgevel zijn restanten van een laat-15de-eeuwse overwelfde zijbeuk, die waarschijnlijk tussen 1618 en 1735 is afgebroken. Ter plaatse van het oorspronkelijke koor (afgebroken 1737) is na herstel van de oorlogsschade in 1950 een nieuwe consistorie aangebouwd.
In 2000 heeft een algehele restauratie van de kerk plaatsgevonden. Het interieur wordt gedekt door een houten tongewelf.
Het vermoedelijk door Thomas Weidtman gemaakte orgel (1719) is in 1950 aangekocht en vervolgens gerestaureerd. Het heeft van 1838 tot 1932 dienst gedaan in de St.-Pancratiuskerk te Heerlen.
Onder de orgelgalerij bevindt zich een eenvoudige 17de-eeuwse preekstoel. De kerk ligt centraal op een ommuurd voorm. kerkhofterrein.