De Herv. kerk (Kerkplein 1), oorspronkelijk gewijd aan St. Pancratius, is een basilikale kruiskerk voorzien van een toren van twee geledingen met haakse steunberen en een achtzijdige lantaarn met spits.
De zware torenonderbouw stamt uit circa 1350 en heeft een met ribloos kruisgewelf gedekte benedenruimte. Het gotische schip verrees in de 15de eeuw, evenals vermoedelijk de torenlantaarn.
Daarin hangt een door B. Eijsbouts gegoten klok (1914).
Het koor en het iets lagere aan de zuidzijde niet buiten de zijbeuk uitstekende transept volgden in de 16de eeuw. Bij de herbouw na een brand in 1586 heeft men het noordtransept tot consistorie ingericht.
Het toen nieuw opgebouwde koor werd waarschijnlijk bij een herstelling in 1778 geheel verwijderd. Een verdere verbouwing volgde in 1804.
Bij de ingrijpende restauratie van 1971-'75 zijn onder meer de vensters opnieuw van bakstenen traceringen voorzien.Het interieur heeft natuurstenen kolommen met (vernieuwde) kapitelen. In de zuidbeuk resteert een enkele kraagsteen met figuraal beeldhouwwerk. Tot de inventaris behoren een Tiengebodenbord (1581), een preekstoel (1645), banken voor kerkenraad en kerkvoogdij (mogelijk 18de eeuw) en een grafmonument (1814). Het door Abraham Meere gebouwde orgel met orgelkast in empire-stijl (1806) is geschonken door het echtpaar Abraham Dumont en Cornelia Jacoba van Gaaswijk. De kerkvloer bevat enkele oude grafzerken (17de-18de eeuw).
De voorm. pastorie (Markt 23) is een groot middenganghuis uit circa 1910, voorzien van een hoger opgaande middenpartij met portiek, loggia en een dakerker met sierspant in chaletstijl.
