Gepubliceerd op 02-01-2020

Het huis Rhijnauwen in Bunnik

betekenis & definitie

(Rhijnauwenselaan 14), gelegen op de noordoever van de Kromme Rijn, kreeg in de 18de eeuw zijn huidige vorm door verbouwing en uitbreiding van het middeleeuwse kasteel. Op kelderniveau zijn de resten van een woontoren en een zaalgebouw bewaard gebleven.

Beide bouwdelen werden in 1450 grotendeels verwoest en na 1458 boven de oude kelders herbouwd met gebruikmaking van oude baksteen. Muurwerk van die herbouw is nog te zien bij de achter- en zijgevels. De plaats van de woontoren is zichtbaar bij het uitspringende deel van de achtergevel. Andere vleugels van het oude kasteel werden bij de 18de-eeuwse verbouwing gesloopt en vervangen door een nieuwe frontvleugel met classicistische gevel en bordestrap. Zo ontstond een blokvormig landhuis met lijstgevels en omgaand schilddak. Het gebouw dient sinds 1933 als jeugdherberg.

Het 18de-eeuwse interieur is vrijwel geheel verloren gegaan. In het huis bevindt zich nog wel een trap in Lodewijk XIV-stijl.

Het huis was eerst zelfstandig omgracht, maar de gracht vóór het huis heeft men in 1832 gedempt, zodat het terrein nu met de, ook door water omgeven, voorburcht is verenigd. Het poortgebouw, annex koetshuis en dienstwoning, is omstreeks 1800 gebouwd. Het heeft een mansardedak met houten torentje en aan beide zijden boven de poortdoorgang een classicistisch fronton. Ernaast staat een 18de-eeuwse vierkante duiventoren met tentdak. De parkaanleg bestaat uit een geometrisch lanenstelsel met enkele landschappelijke elementen. Bij de hoek van de Rhijnauwenselaan ligt het houten theehuis Rhijnauwen met grote rieten kap, in 1925 gebouwd door G. van der Gaast, die ook het theehuis in het Wilhelminapark te Utrecht ontwierp. Op het landgoed bevindt zich verder nog de kleine 18de-eeuwse, met riet gedekte, dienstwoning ‘Ridderhofstad’ (Vossegatsdijk 4).

< >