(Herenstraat 47) werd in 1852 gebouwd als jongenskostschool. Bij de verbouwing tot raadhuis in 1925 voegde men een ingangsportiek toe en gaf men het gebouw een koepeltorentje, dat sterk leek op dat van het oude raadhuis.
Het geheel werd in 1979-'80 aan de achterzijde fors uitgebreid.Na de verwoesting van een groot deel van de stad in mei 1940 begon men meteen met de wederopbouw in Rhenen. Daarbij vond een aantal stedenbouwkundige ingrepen plaats naar plannen van C. Pouderoyen en J.B. van der Haar. De oude hoofdstraat, deel uitmakend van de straatweg Utrecht-Arnhem, werd verbreed tot een centraal plein, de Frederik van de Paltshof. Rond de Cunerakerk ontstond een tweede plein. De afzonderlijke gebouwen werden door verscheidene architecten ontworpen.
De nieuwbouw aan weerszijden van de hoofdstraat verrees in de jaren 1940-'42 en na 1945, in traditionele vormen. Kenmerkend zijn het poortgebouw in Rhenen (Frederik van de Paltshof 30), naar ontwerp van S. Heyn en J.B. van der Haar en de brandweerkazerne in Rhenen met slangentoren (Rijnstraat 1-3) uit 1942. Ook langs de Koningshof en Koningstraat staan woningen in wederopbouwstijl, uit 1941 en 1947. Koningshof 1 is een goed voorbeeld van een middenstandswoning naar ontwerp van J.B. van de Haar en Kerkplein 4-14 van arbeiderswoningen naar ontwerp van Berghoef & Vegter uit 1946.
