(Schoolstraat 5), oorspronkelijk gewijd aan de H. Willibrordus.
De vroeg-gotische toren, met haakse, zich verjongende steunberen, dateert uit de 14de eeuw. De flankerende lage zijvleugels waren onderdeel van het driebeukige schip van kerk die verrees in de jaren tachtig van de 15de eeuw.
Deze laat-gotische kerk bestond verder uit een driezijdig gesloten koor met zijkoren, uitwendig versierd met natuurstenen speklagen.In 1831 werden zowel de twee op de toren aansluitende traveeën van het schip als een deel van het koor afgebroken. Het resterende deel verbouwde men tot een wit gepleisterde centraalbouw met koepeldak en torentje. Bij de restauratie in 1969-'71 werd de kerk weer in laat-gotische trant met de toren verbonden en voorzien van een hoog zadeldak. De aan de oostzijde afgeschuinde hoeken herinneren nog aan de vorm van de vroegere zijkoren. Op de plaats van het vroegere middenkoor kwam een moderne aanbouw, waarin het huidige, ondiepe en recht gesloten koor is opgenomen. Door het weghalen van de oorspronkelijke zuilen is het schip nu een eenbeukige ruimte.
De halfzuilen tegen de torenwand zijn behouden. Tussen de vensters heeft men kleine steunmuren geplaatst. In de kerk staat een 17de-eeuwse preekstoel met koperen lezenaar en doopbekkenhouder. Het kleine orgel, in 1812 door G.Th. Bätz vervaardigd, is afkomstig uit de Remonstrantse kerk in Utrecht en is in 1866 hier geplaatst. In het koor liggen enkele oude grafzerken, waaronder die van Abraham van der Ham (†1507).
