(Kerkweg 19) is een laat-gotische, eenbeukige kruiskerk met romaanse, tufstenen westtoren. De toren dateert uit de 12de of 13de eeuw en is een van de oudste van de Vechtstreek.
De gevels zijn voorzien van spaarvelden, met lisenen, rondboogfriezen en diamantkoppenlijsten; de gevelindeling met drie geledingen komt niet overeen met de verdiepingshoogten.De rondbogige galmgatvensters kregen bij de restauratie van 1971-'73 weer deelzuiltjes met teerlingkapitelen. De toren heeft een geprofileerd portaal. De rest van de kerk werd in het begin van de 16de eeuw herbouwd. Uit die tijd zullen ook het gotische venster en de kapelachtige aanbouwen aan weerszijden van de toren dateren. Tegen de zuidkant van het schip staat de uit 1720-'21 daterende grafkapel van de familie Huydecoper (zie buitenplaats Goudestein), met leien koepeldak en geblokte hoekpilasters, en twee 19de-eeuwse grafportalen. De toegang vanuit het schip tot de 18de-eeuwse grafkapel bestaat uit een geblokte zandstenen rondboogpoort, met gebeeldhouwde voluten en twee wapens onder een kroon en obelisk.
De poort heeft een in 1721 door J. Mast vervaardigd smeedijzeren sierhek. Omstreeks 1845 kregen de kerkvensters houten ramen. De consistorie, in de hoek van koor en noorderdwarsarm, heeft een breed neogotisch venster en inwendig 19de-eeuwse stucgewelven. De kerk heeft houten tongewelven.
Bij de restauratie van het interieur in 1971-'73 is het koor weer naar het schip geopend. Toen heeft men ook de houten wandbetimmering grotendeels verwijderd. In de kerk staat meubilair uit omstreeks 1700, zoals de preekstoel, de herenbank van de familie Huydecoper, met familiewapen en de herenbank van het huis Ter Meer, met rijk gedetailleerd houten baldakijn. De zeer rijk gesneden barok-preekstoel is gemaakt door Jaspar van Eeten. Verder zijn er 18de-eeuwse rouwborden en een gebeeldhouwd epitaaf uit 1763. Abraham Meere bouwde in 1790 het orgel; de door beelden bekroonde kast heeft gebogen zijvelden en snijwerk op de overgang van de Lodewijk XVI-stijl naar de rococo.
