(Kerkpad 2), oorspronkelijk gewijd aan St.-Nicolaas, is een wit gepleisterde, eenbeukige kerk met rondboogvensters, driezijdig gesloten koor en een ongepleisterde westtoren.
Deze toren, die uit omstreeks 1250 zou kunnen dateren, werd in de 17de eeuw enigszins verhoogd en deels met een kleiner formaat baksteen beklampt. De toren is ongeleed, heeft enkele lichtsleuven en aan drie zijden een rondboognis met een oorspronkelijk dubbel galmgat. Het schip van drie traveeën en het oudste deel van het koor, zouden van oorsprong eveneens 13de-eeuws kunnen zijn. Het koor werd in 1566 verlengd. Bij een verbouwing omstreeks 1840 verlaagde men het koor tot het niveau van het schip en men verving het oude zadeldak door een mansardedak. Ook de buitenbepleistering dateert van die tijd.
De toren kreeg bij een restauratie in 1938-'39 zijn huidige tentdak met achtkantige lantaarn. Het bakstenen tongewelf van het torenportaal, waarvan de aanzetten aanwezig waren, werd toen gereconstrueerd. Een restauratie van de kerk volgde in 1954-'55, waarbij de kerk weer een zadeldak kreeg. Het interieur kreeg toen een nieuw houten tongewelf. De koperen lessenaars en lichtarmen op de kansel en de voorlezersplaats zijn laat-17de-eeuws. Voor de kansel ligt de gebeeldhouwde grafzerk van Henrick van Utenhove, heer van Nieuw Amelisweerd (1683). Achter in de kerk bevindt zich een hardstenen dekplaat van de voormalige grafkelder van de bewoners van het huis Rhijnauwen.
