De R.K. kerk St.-Jacobus de Meerdere (Oude Markt 1) is een robuuste kerk. Haar opzet is een combinatie van een kruiskerk en een centraalbouw, met daarvoor een asymmetrische façade.
De kerk werd in 1932-'33 gebouwd in neo-Byzantijnse vormen naar plannen van H.W. Valk en Joh.H.
Sluijmer op de plaats van voorganger uit 1862. Inwendig heeft de kerk een bakstenen koepelgewelf ondersteund door pijlers, met daartussen spitsbogen en een laaggewelfde bovengang met neoromaanse rondbogen.
Het nog oorspronkelijke interieur doet neo-Byzantijns aan. Het Heilig-Hart-altaar, evenals het erbij behorende drieluik, heeft voorstellingen met opaline (circa 1935) door J.
Nicolas. Interessante kunstvoorwerpen zijn verder het terracotta Mariabeeld (1933) door A.
Winter, de calvariegroep van gedreven koper door L. Brom, het opalinepaneel (1936) door C.
Eijck, de Piëta (1933) van de hand van M.
Andriessen en de neogotische doopvont.
De veertien kruiswegstaties zijn mogelijk ontworpen door C. Eijck, aan wie tevens de gebrandschilderde ramen in het noordtransept (1933) worden toegeschreven.
Die in het zuidtransept (1933) zijn vervaardigd door J. ten Horn.
