Monumenten in Nederland: Overijssel

R. Stenvert, C. Kolman en Ben Olde Meierink (1998)

Gepubliceerd op 02-01-2020

De Herv. kerk in Wesepe

betekenis & definitie

De Herv. kerk (E. Kreikenlaan 3) is een eenbeukige gotische kerk met hoogopgaand koor en een toren van twee geledingen.

Het tentdak van de toren kreeg een kleine spits met kruis. De kerk werd in 1318 voor het eerst genoemd.

Het zeer gedrukte schip en de gedrongen toren, waarvan de benedenruimte oorspronkelijk naar het schip was geopend, stammen vermoedelijk uit deze tijd. Het schip is overwelfd met brede en lage kruisribgewelven.

De tweede geleding van de toren wordt geleed door telkens, zowel in de breedte als in de hoogte, twee rondgesloten nissen. In de toren hangen twee klokken, uit 1502 en uit 1690; de laatste is gegoten door Gerhard Schimmel uit Deventer.

In 1503 maakte het oude koor plaats voor het huidige, hoogopgaande koor. In 1651 en 1828 heeft men de kerk hersteld.

In 1938 is het koor gerestaureerd naar plannen van W. Uytenhoudt.

In die tijd zijn ook de 19de-eeuwse gietijzeren vensterharnassen vervangen door de huidige baksteentraceringen.

De verdere restauratie vond in 1950-'51 plaats onder leiding van B.T.

Boeyinga, waarbij de ingebouwde consistoriekamer in het westelijke eind van het schip werd verwijderd. Tevens is toen aan de noordzijde van het koor een uitbouw met zondagsschool tot stand gekomen.

In de kerk staat een zwaar gehavend onderstuk van een romaanse doopvont, als voet voor een metalen doopvont. Midden in het koor ligt de hardstenen grafzerk van Unico Ripperda (†1566) en zijn vrouw Judith van Twickelo (†1554).

De twee gesneden psalmborden dateren uit 1726. De gebrandschilderde ramen in het koor uit 1936 zijn een ontwerp van E.

Bokhorst. De kleine boerderij annex pastorie (E.

Kreikenlaan 1) werd 1834 gebouwd.

< >